Sunday, September 16, 2012

Ozan aramiza katildi :)

Ozan'imiz 14 Eylul 2012 Cuma gunu sabah 9:22'de dunyaya geldi. Onun saglikli oldugunu gormek bizim icin en guzel mutluluk oldu.

Ozan bebegimiz 8 lb 15 oz agirliginda 22 inch uzunlugunda bir tosuncuktu ( 4 kg 60 gram ve 56 cm)

13 Eylul Persembe aksami evimizde aksam yemegi sonrasi oturup meyva yerken bizim bebisin dogumunun gecikme ihtimalini tartisiyorduk. Hatta saka ile karisik bir sekilde kizdik bebege " hadi biz haziriz, sen de valizini hazirla gel artik" diye. Bu muhabbetimizin uzerinden 1 saat bile gecmeden ben yatak odamiza gecip yatmaya hazirlanirken, corap almak icin egildigim cekmecenin onune "foshhh" diye bir miktar suyum patladi. Hemen Tugrul'u ve annemi cagirdiktan ve kaniti onlarla da paylastiktiktan sonra birbirimizi tebrik edip hemen hastaneyi aradik. Suyum 10:30pm de gelmisti ve hastanedeki nobetci doktor 2 saat icerisinde yani 14 Eylul Cuma sabahi 12:30-1:00Am civari hastanede olmamizi istedi.

12:30Am gibi El Camino Hospital Labor Unit'e geldik. Musait oda olmadigi icin ilk 1 saati recovery area'da ilgi gormeyi bekleyerek gecirdikten sonra 2:00am civari bos bir odaya alindik ve muayanelerimiz orda devam etti. Beni ilk etapta endiselendiren tek sey suyum geldikten sonra bebisin iceride kakasini yapmis olma ihtimaliydi ( gelen pembe kanda hafif bir kahverengi/ yesilimsi koyuluk gozukuyordu). Halbuki bundan cok daha ciddi bir problem daha su ustune cikmak uzereydi. Bize bakan hemsire bebegin kalp atislarinda bir gariplik oldugunu ve makinede okuduklari degerlerde duzensizlik oldugunu soyledi. Kisa bir muddet sonra bebege PAC ( Premature atrial contractions) teshisi kondu nobetci doktorlar tarafindan. Biz tabi bu durumun ne kadar ciddi oldugunu ve bebegimizin sagligi uzerindeki komplikasyonlari kesin olarak bilemedigimiz icin baya bir endiselenmeye basladik. PAC kisaca kalbin sag yada sol kulakciklarindan birinin erken kasilmasindan kaynaklanan bir kalp aritmisi. Nadir de olsa bazi bebeklerde gorulebilen bu durum 95% olasilikla dogumdan sonra 2-3 hafta icerisinde ya temelli yok olur ya da hayat saglik kalitesini etkilemeyecek kadar onemsiz olabilirmis. Tabi bizim bu bilgilere ulasmamiz icin bebegin durumu saatler boyunca bir cok doktor tarafindan telefon uzerinden degerlendirildi.

Sabaha karsi 8:00Am civarinda doktorlar dogumla ilgili iki opsiyonumuz oldugunu soylediler.

1. opsiyon; Planlandigi gibi normal doguma devam edicektim. Bu opsiyonun getirebilecegi bir takim riskler: suyum gelmis olmasina ragmen kasilmalar ve kramplarim cok hafif derecedeydi. Hastanede bulundugum surece ( pitoxin verilmis olmasina ragmen) cervix kanalim sadece 1 cm acilmisti. Kisacasi bebegi ittirme ve dogurma kismina saatlerce uzak gozukuyordum. Bu bekleyis sirasinda bebegin kalp atislari daha da duzensizlesebilirdi. Ayrica Cumartesi gecesi dogurma ihtimali ve haftasonu gecesi hastanede kisitli sayida uzman doktor olabilmesi ihtimali de bizi cok endiselendirmeye basladi.

2. Opsiyon; Hemen sezeryan doguma alinacaktim. Bu ihtimale karsi da pek hairlikli degildik. Hamile kaldigimi ogrendigim ilk gunden beri kendimi hep normal doguma hazirlamistim, dersimi genelde bu konu uzerine calismistim. Sezeryan yontemi Amerika'da pek hastaya sunulan bir dogum yontemi degildir (ancak saglik durumlari ve extra etkenler gerektirirse yapiyorlar)

Bu asamada bize normal dogumu beklemek daha riskli gozuktu ve tercihimi hemen sezeryana alinmaktan yana kullandim. Hemsireler kendi OB Gyn doktoruma ulasip onun ameliyata cagirilmasini sagladilar. Kendi doktorumun dogumumda bulunacak olmasi beni cok cok rahatlatmisti. Saat 8:30am de sezeryan karari alindiktan sonra 9:15'de operasyonun gerceklesicegi odada hazir bir sekilde buldum kendimi. Anestezim yapildiktan 2 dakika sonra vucudumun belden gogus kafesinden asagi kismini hissetmemeye baslamisti m. 5 dk sonra astranot kostumu giymis olan kocacigimi da odaya aldilar ve hemen operasyon basladi. Ben Tugrul'un elini sikmis vaziyette onunla ve anestezi doktoru ile konusurken aradan 10 dk gecmeden doktorumun " oh my god! He is a huge baby! And here comes the baby out, congratulations!" demesiyle " Ingaaaaaaaa" diye bir ses odayi kapladi. Bebegin ingaaaa sesleriyle beraber odayi benim" uhuuuu uhuuuu" seklinde sevinc aglamalarimda kapladi. Son 12 saati cok stresli ve endiselerle dolu gecirdigimiz icin bebegin saglikli bir sekilde dogmus olmasi beni de Tugrul'u da mutluk sevincine bogmustu. Bebek hemen temizlendikten sonra kucagima verildi. Onu 5 dk kucagimda tutup, sevip optukten sonra hemen ozel bakim alanina gonderdiler. Dogumdan sonraki 12-24 saati uzman doktorlarin gozetimi altinda gecirmesi ve sagligini etkileyebilecek riskler olup olmadigina dair gozetim altinda tutulmasi gerekiyordu. Ona bir an once kavusmak, sarilmak, opmek istiyorduk ama bir taraftan da sagligi bizim icin en onemli seydi. Cok sukur ayni gun icerisinde aksam 6:00pm gibi butun kontrolleri basariyla gectikten sonra sagligini etkileyecek onemli bir faktor bulunmadigindan dolayi bizim odamiza gonderildi :) kocaman bir ohhh cekip rahatlayabilirdik artik :)

 

3 comments:

  1. Zeynepciiim...uzun zamandir dogum hikayesi okumuyordum, simdi gozlerim doldu...o gunleri, o anlari, o heyecani, o mutlulugu tekrar yasadim...Nasil da bir mucize degil mi?

    Ozan'cik aramiza hosgeldin! Annecikle, Babacikla cok mutlu, huzurlu, en onemlisi saglikli bir omrun olsun...

    ReplyDelete
  2. Banucum cok tesekkurler, umariz bizim minik beyleri yakinda tanistiririz. Kocaman sevgiler

    ReplyDelete
  3. en kisa zamanda umarim :) Bu ilk haftasinda, olabildigince bol uykulu, az gazli gunler diliyorum Ozan bey'e! sevgiler

    ReplyDelete