Ozanimiz iki haftalik oldu bile. Gunler nasil geciyor anlamiyoruz ama gecelerimizin uykusuz gectigi kesin. Ozan sabaha kadar bizim yatak odamizdaki portatif besiginde uyuyor. Uyuyor dedigim iki saattte bir altini degistirmek ve karnini doyurmak icin kalkiyorum tabi ki. Bazi gunler babasi gec yatiyor, Ozan'a bakiyor. Bazen de sabahin erken saatlerinde anneannesi aliyor Ozan'i. Biz de boylece sabah uykusu yapmis oluyoruz.
Kolay degil tabi yeni dogmus bir bebeginizin olmasi ve 7-24 onun problemlerini anlamaya calismak, onu uzmeden cok aglatmadan ihtiyaclarini gidermeye calismak. O kadar minik o kadar bize muhtac ki, herseyi en iyi sekilde sunmak istiyor insan.
Yorgun ama mutluyuz lafin kisasi :)
Posted with Blogsy
No comments:
Post a Comment